- axşam-sabah
- нареч. утром и вечером
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sabah — is. <ər.> 1. Günün başlanğıcı, günün ilk saatları; səhər, sübh. Sabah erkən. Sabah yeli. Sabah ertə. Sabah günəşi. – Axşam, sabah, çeşmə, sənin başında; Bilirsənmi necə canlar dolanır? A. Ə.. Ol qəmli gecə sabah olunca; Rahət yuxu yatdı bir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bilmək — f. 1. Bir şey haqqında məlumatı olmaq, xəbərdar olmaq, vaqif olmaq. Mən bunu çoxdan bilirdim. Bu xüsusda mən heç bir şey bilmirəm. Bilirsənsə, gəl söylə. Mən sənin fikrini bilmək istərdim. – Ey dil, aman dı, sirrini biganə bilməsin. M. Ə. S.. Qoy … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gün — 1. is. bax günəş 1 və 2 ci mənalarda. Gün işığı. Gün çıxar, aləm görər. (Ata. sözü). Gəldi günortaçağı, gün qızarıb yanırdı. S. V.. Gün iki cida boyu qalxmışdı. M. C.. Gün əyilmək – axşama yaxın günəş üfüqdən çəkilmək. Gün lap əyilir, şər qarışır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıq — is. 1. Ətrafı işıqlandıraraq, onu gözlə görünəcək hala salan şüa enerjisi; nur, ziya. Gün işığı. Ay işığı. Lampa işığı. Fənər işığı. İşıq şüası. – Yağışın arasında küçələrdə yanan elektrik işıqları tutqun bir ziya nəşr edirdilər. S. H.. Şam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yemək — f. 1. Qida qəbul etmək, ağızda çeynəyib udmaq. Xörək yemək. Meyvə yemək. – Yeyərsən qaz ətini, görərsən ləzzətini. (Ata. sözü). Xudayar bəy yeyib qarnı tox, . . arxayın və rahat uzanıb yatdı. C. M.. <Mirzağa> ata və anası ilə bir evdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dan — is. Günün doğmasına azca qalmış havanın işıqlanması, sabah açılarkən günəşin üfüqdə ilk ağarması. Dan işığı. – Axşamın sirrini dan bilər. (Ata. sözü). Sübhün xəbərini gətirəndə dan; Yorğun dost gözləri halsız qapandı. M. D.. Dan atmaq – bax dan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yazmaq — f. 1. Kağız və ya başqa material üzərində qrafik işarələr (hərflər, rəqəmlər və s.) cızmaq. Hərflər yazmaq. Not yazmaq. Mürəkkəblə yazmaq. Karandaşla yazmaq. Təbaşirlə lövhədə yazmaq. – . . Bir para uşaqlarda belə bir pis xasiyyət olur ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yox — əd. 1. Xəbər mənasında. Bir şeyin hazırda, yaxud ümumiyyətlə olmadığını bildirir (var ziddi). Yeməyi bol, iştahası yox. – Var evi – kərəm evi; Yox evi – vərəm evi. (Ata. sözü). Yox vaizin sözünə sözüm kim, behişt var; Kuyin bir özgə, cənnəti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
birevli — sif. Çox yaxın, bir ailə kimi mehriban (adətən «kimi» qoşması ilə). Birevli kimi yaşamaq. Onlar birevli kimidirlər. – Çünki onlar ilə başdan, binadan; Birevli kimisiz ata babadan. Q. Z.. Sabah axşam çayını da Rozanın anası verir, birevli kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toplanış — is. 1. Müəyyən bir iş görmək üçün bir yerə toplaşma, yığılma; toplantı. Nümayişə toplanış səhər saat 8 də olacaq. – Bu dirəyin ətrafı fəhlələrin toplanış yeridir. S. Rəh.. 2. Hər hansı bir təşkilat, kollektiv üzvlərinin yığıncağı. Hər axşam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xətm — is. <ər.> 1. Bitirmə, qurtarma, sona çatdırma. Xətm etmək (eləmək) – 1) bitirmək, tamamlamaq, sona çatdırmaq. Billah ki, nə xoş demiş Nizami; Bu babdə xətm edib kəlami. Füzuli; 2) din. oxuyub tamamlamaq, bitirmək (Quranı). Şaşırmış… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti